දැන් කොල්ලෙක් කෙල්ලෙක් එක්ක ප්‍රේම සම්බන්ධයක් ඇති කරගත්ත ගමන් ඉස්සෙල්ලම කරන්නෙ බුකියේ රිලේශන්ෂිප් එක අප්ඩේඩ් කරලා දාන එක. ඒ කියන්නෙ ඉතින් යහළුවන්ට කියලා දාල ප්‍රචාරයක් දෙන එක.
"අහවලා ඉන් රිලේශන්ෂිප් විත් අහවලී ♡♡♡"
ඔන්න ඔය වගේ ස්ටේටස් එකක් තමා අප්ඩේට් කොරන්නේ ඉතින් .
ඊට පස්සෙ ඉතින් සුබ පැතුම් ජයමංගල ගාථා චැට් මැසේජ් sms ස්කයිප් කෝල් වයිබර් වට්ස් අප් පනිවිඩ එකසිය ගානට එනවා සුබ පතලා.
ඒ කාලෙ ඉතින් අපිට ඕවා නෑ. මම ඉස්සෙල්ලම කෙල්ලෙක් ගැන හිතුවේ ( යාළු උනා නෙවෙයි හිතුවා විතරයි) හයේ පන්තියෙදි ශිෂ්‍යත්වය පාස් වෙලා ගමේ ඉස්කෝලෙන් නගරෙ ඉස්කෝලෙකට ගියා විතරයි.
අඩේ අප්පා ගමේ විද්‍යාලයේ හිටපු හොටු පෙරාගත්ත කෙල්ලො වගේ නෙවෙයි සුකිරි බටිල්ලෝ වගේ කෙල්ලො වැහි වැහල.
පලාතෙම ඉස්කෝල වල ශිෂ්‍යත්ව පාස් ළමයිම A,B,C, කියලා පන්ති තුනකම එක පන්තියක ළමයි 45 ක් විතර ඊට අමතරව තව ඉංගිරිසි හෝඩියේ D අකුරේ ඉඳලා H අකුරට යන කම් හය වසරේ පන්තිම. තව පන්ති පහක් සේරම පන්ති අටයි. ඔය ටිකේ වැඩි හරියක්ම ඉතින් සිඟිති කෙලි පොඩිත්තියෝ තමා ආසාවෙ බෑ.
මටත් ඉතින් ඉස්කෝලෙට ගිහිල්ලා මාසෙකට විතර පස්සෙ ගැන් එකකට සෙට් වෙලා ඉන්නකොට එක සූකිරි බෝලෙකට හිත ගියා එයාගෙ නම මෙතනට ඕනි නෑනෙ පවුල දැක්කොත් විනාශයිනෙ.
ඔය වගේම අපේ ගැන් එකේ ඒ කාලෙ එක ළඟම පුටුවල හිටිය එවුන්
" දුමිඳුවා" ලස්සනට සින්දු කියන හෙන බ්‍රයිටෙක් "රංජල" පට්ට චිත්‍ර කාරයෙක් ඒ කාලෙ කොට ජීවිතය ක්
"රංගන" තාත්තට තොග කඩයක් තිබුන සල්ලි කාරයෙක්.
"සුරංග" බකල් ගගහ දුවන පට්ට ස්පෝටි බුවෙක්
"පාට සරුංගල්" ඒ කියන්නෙ මම නොහොත් "නයනේ" හතර පලේට කොන්ඩේ පීරපු සායක් වගේ කොට කලිසමක් අඳින නොම්මර දාහතේ විජය කුමාරතුංග වගේ කියලා හිතන බුවෙක්. ෆ්‍රෙඩී සිල්ව කෙනෙක් විතරයි නොහිටියෙ.
දැන් ඉතින් මමයි දුමිඳුවයි ඩයනා කට් එකට කොන්ඩේ කපපු එක ළඟ එකටම ඉන්න කෙල්ලො දෙන්නට ලවු ( හිතින්) අනිත් උන්ගෙ ප්‍රියම්බිකාවො වෙන පන්තිවල. අපි ලවු උනාට කෙල්ලො දෙන්න අපිට කියන්නෙ මළ විකාර ,මළ සමයං දෙක, ඕකුන්ට පිස්සු, මේ අපිත් එක්ක ඔය විකාරවලට එන්න එපා. දැම්ම තියාම මගුල් විසේ ගහලා
"රෝහිණී මිස්ට කියනවා අපි "
කිසිම අනුකම්පාවක් ආදරයක් නෑ ගේම මයි ඉල්ලන්නෙ අපි උන් දිහා බැලුවත් ගස්සනවා.
අපි දෙන්නට දැන් ඉතින් මාර වියෝ දුකක්.
ඔහොම යද්දී දුමිඳුවා ටීචර්ලා නැති වෙන පීරියඩ් වලදී ඩෙස්ක් එකට ගගහා චන්ද්‍රසේන හෙට්ටිආරච්චිගෙ ජෝතිගෙ පොන්නම්පෙරුමගෙ හෙම සින්දු කියන්න ගත්තා පට්ටම ලස්සනට කියනවා මට ඉතින් තාලෙකට අප්පුඩියක් වත් ගහගන්න බෑ ඒත් ඉතින් අරූ ළඟට වෙලා බොරුවට තාල අල්ල අල්ල ගේම ඇදගෙන යනවා.
කොහොමින් කොහොම හරි ඒ කාලේ දුමිඳුවගේ සිංදු අහලා වශී වෙච්ච පාර චන්ද්‍රසේන හෙට්ටිආරච්චි අදටත් මගේ ප්‍රියතම ගායකයෙක්.
ඔන්න ඔහොම සති දෙක තුනක් යද්දී අපේ සෙට් එකේම අපතයෙක් මගේ ඩෙස්ක් එකේ රතු පෑනෙන් හාර්ට් දෙකක් ඇඳලා ඒ දෙක හරහා ඊතලයක් ඇඳලා හාර්ට් දෙකේ අපි දෙන්නගේ නම් ලියලා රිලේෂන්ෂිප් එකක් අප්ඩේට් කොරලා තිබු
කිරි අප්පගෙ මෝල් ගහෙන් ආච්චිගේ වංගෙඩිය ට කෙටුවා වගේ... දැන් ඉතින් කතන්දරේ පංති දෙක තුනකම ළමයිට අප්ඩේට් වෙලා... මේ සිද්දිය මෙහෙම පැතිරිලා යද්දී අර කෙල්ලට මාව නයාට අඳුකොළ වගේ උනා කොහොම හරි.. මෙලෝ රහක් නොවිඳම .... හිතින් කරපු කුළුඳුල් ආදරේ ලත් තැනම ලොප් උනා...
ඊට පස්සේ ඉතින් ඒ ප්‍රේම කතාවට ෆුල්ස්ටොප් එක ඉබේම කෙටුනා.
කොහොමින් කොහොම හරි ඒ අවුරුද්දම ගෙවිලා ගිහින් අපි හත වසරට සමත් උනා.. අර කෙල්ල B පන්තියේම ඉද්දි අපි කොල්ලෝ සෙට් එකම A පන්තියට මාරු උනා අවසන් වාර විභාගයේ ලකුණු අනුව.. දුමිඳු ගේ කෙල්ලත් ( හිතින් විතරක් පෙම් කරන ) අපිත් එක්ක A පන්තියට ආවා..
ඊට පස්සේ මගේ ලව ලොප් උනත් දුමිඳුවගේ ලව වෙනුවෙන් අපි සෙට් එක නොකඩවා පෙම් ගී ගයනවා ටීචර් ලා පන්තියෙ නැති වෙලාවට...
ඔහොම ඉතින් වියෝ දුකින් කාලය ගත වෙනකොට තව සුරංගනාවියකට මගේ හිත ඇදිලා ගියා C පන්තියෙ හිටපු... දැන් ඉතින් ඉන්ටවල් එකේදී අපේ සෙට් එකත් ඇදගෙන මම C පන්තිය වටේම කැරකෙනවා...
යෞවනය අහලකටවත් ලඟා නොවුනත් ඒ කාලේ ඉඳලා මේ තියෙන සඳ මෝල් ගතිය මගේ ඇඟ පුරාම තිබුනා. ඉතින් ඔහොම සෙම පෙර පෙරා කාලේ ගත වෙනකොට මේ කෙල්ලත් මම දිහා ටිකක් ප්‍රේමාන්විත බැලුම්, නෙත් කැළුම් වගේ ඒවා හෙලන්න පටන් ගත්තා...
නමුත් කෙල්ලට කතා කරලා ආදරෙයි කියන්න තරම් දණිස් දෙකෙන් ටිකක් ඉහළට එනකම් පේන්න කොට කලිසම අඳින මං තුමා නොහොත් "පාට සරුංගල් " ගෙ හිතට ගටක් ආවේ නෑ.. දැන් ඉතින් මගේ හිතේ තිබුන ලොකුම ප්‍රශ්නය මේ කෙල්ලට ආදරෙයි කියලා කියන්නේ කොහොමද කියන එක...
ඔය ගැන ඉතින් කල්පනා කර කර ඉන්න කොට මගෙ පුංචි හිතට ආව සිම්පල් ප්ලෑන් එකක් .. ඒ තමා ලියුමකින් ලියලා කෙල්ලට ආදරේ ප්‍රකාශ කරන එක... කොහොම හරි ලියුමක් ලියලා C පන්තියෙ හිටපු අපේ යාලුවෙක් (කසුන) ගෙන් තැපැල් කන්තෝරුවේ පියන්ගෙන් වෙන සේවය ලබාගෙන හා හා පුරා කියලා මෙලෝ හැඩක් නැති මගේ පොල්ගෙඩි අකුරින් ලියමනක් ලියලා කෙල්ලට කසුනගේ අතේ තැපැල් කරා...
( ඒකට ගාස්තු විදිහට බස් එකේ හොරෙන් ගිහිල්ලා ඉතුරු කරගත්ත සල්ලි වලින් පියන් රෝල් ලැවරියා හැලප වගේ ඒවා සෑහෙන ගානක් ස්කුල් කැන්ටින් එකෙන් ඌ ට අරන් දෙන්නත් උනා. )
කොහොමින් කොහොම හරි හැලප බර ගාණකට පිං සිද්ද වෙන්න අරූ කෙල්ලට ලියුම සබ්මිට් කරා...
කිරි ආච්චිට බෝංචි කැඩුවා වගේ එදාම ස්කුල් ඇරෙන්න පෙර මට මුතු අකුරු නොවුනත් තීන්ත පෑනකින් ලියපු පිළිතුරු ලිපියක් කසුනා අතේ හැරෙන තැපෑලෙන් ලැබුනා ..
එයා මට කැමතියි කියලා
ඉතිරිය පසුවට - මතු සම්බන්ධයි .
