රිදේ හිත යට ඇදුම් කවමින් පැසවනා මේ තුවාලය --------- අද...
නොදේ සුවයක් තවම කිසිවිට වෙළුම් ලෑවද සියළු ඔසු ---- බැඳ...
හදේ ගැඹුරෙම නුඹේ නාමෙන් එදා සිට ඉඩ තියා තිබු ------ නද...
ළඳේ මගෙ වරදකුත් නැතිවම මාව හැරදා ගියේ නුඹ ------- මද ...?
<<<>>> <<<>>> <<<>>> <<<>>>
වැළපෙමි ඉකිගසමි තනිකම දැනෙන පැයේ....
ළතවෙමි දුක්විඳිමි නුඹ අද කොහිද ගියේ...
වගුරමි නෙතු කඳුළු හෙළමින් සුසුම් ළයේ...
ගලපමි වියෝ දුක නොනිදා තවම රැයේ...
<<<>>> <<<>>> <<<>>> <<<>>>
නුඹේ ළමැදෙ හිස තියාන සුසුම් හඬින් ---------- අසාපු...
ප්රේම ගීය නොගැයෙයි දැන් හිත කෝ පෙම්---- කරාපු...
අපේ අරුම පෙම් පුවතට කඳුළු ඇතිය --------- හෙළාපු...
දැවේ මහද හැම මොහොතෙම මදිදෝ දුක ------- දරාපු...
<<<>>> <<<>>> <<<>>> <<<>>>
දුරට ඇදුනම ඔබේ ඇසුරින් පෙරට වැඩියෙන් නුඹව දැනුනා...
දුකට ගලනා කඳුළු කැට නිති මගේ දෙනයන මතම රැඳුනා...
අපට අත්වුන අරුම ඉරණම කුමන පවකට උනිද සිතුනා...
නුඹට කලියෙන් මගේ හුස්මට ජීවිතෙන් යන පාර කැපුනා...
<<<>>> <<<>>> <<<>>> <<<>>>
නොහැක දැන්මට ගලපගන්නට ජීවිතේ ඉස්සර වගේ...
නොයෙක් ජීවිත මතක අතරේ නුඹේ සුවඳයි මට අගේ...
ඉමක් නොපෙනෙන කඳුළු තැවරුණ පාළු මං මාවත් දිගේ...
කොතෙක් නම් දුර තවත් යන්නද මේ ගමන වෙහෙසයි නගේ...
කඳුළු හංඟන් සිනාසෙන නුඹ තවම මට ආදරෙ කරත්...
උරුම දුකමයි අපිට සදහට කොහොම පහදන්නද තවත්...
බැඳුන සෙනෙහස දුකම දුන්නට දරාගෙන මම ඒ බරත්...
ඇදෙමි මේ දිවිමංතලාවේ මගේ සගයෙකි දැන් දුකත් ...
<<<>>> <<<>>> <<<>>> <<<>>>
හිත කොනිත්තා යළි යළිත් නුඹ දුකම කරමින් එහි වගා...
ළබැඳි පෙමටද රිදුම් දෙන්නේ මේ තරම් දෙවමින් නිගා...
නෙතට කෙතරම් කඳුළු දුන්නත් ඉවසලා නුඹගෙන් හිඟා...
යදින සෙනෙහස කිසිම දිනයක නොවෙයිදෝ මා වෙත ළඟා...
<<<>>> <<<>>> <<<>>> <<<>>>
නොමියෙනා ඒ සොඳුරු සිහිනය වරින් වර හිත පාරවද්දී...
නොදුටුසේ මා කොහොම ඉන්නද මාවතේ ඔබ මුණ ගැසෙද්දී...
පාළුවට හිත පුරා විසිරෙන මේ හැඟුම් යළි ජනිතවෙද්දී...
මොහොතකට හෝ නොම සිනාසෙනු හිතින් මා යළි මිය ඇදෙද්දී...
<<<>>> <<<>>> <<<>>> <<<>>>
තැවරුනා කඳුළැල් නුවන් යුග සිනහවෙන් වෙළුණු...
වැළපුනා සිහිලැල් හදත් නුඹෙ උණුසුමෙහි රැඳුණු...
නොනිමෙනා ගින්නක මගේ සිත දැවටිලා දැවුණු...
රිදවනා ප්රේමය නුඹයි හිත ඉරිතලා බිඳුණු...